In maart 1990 werd in de parochie San Martín de Porres een bureau voor sociale diensten opgericht, speciaal voor de arme bevolking, en dit dankzij de inspanningen van Pater Luc Casaert, Mevr. María Teresa Aspiazu, Mevr. Irmgard Radefelt de Villegas, en Mevr. Marie-Christine Viaene Catalá.

Na een sociaal-economisch onderzoek van de regio werd opgemerkt dat één van de meest hoogdringende noden die van de verwaarloosde kinderen was. Het Project Niño Feliz werd opgericht met als doel bijstand te verlenen aan kinderen door te voldoen aan hun drie basisnoden (voeding, gezondheid en vorming) via een systeem van peterschappen. Dit alles groeide in mei 1996 uit tot de Stichting Niño Feliz, volgens de Ministeriële Resolutie Nr. 097/96. Tegenwoordig heeft de stichting haar eigen juridisch statuut.Op 12 oktober 1991 werd een refter geopend om maaltijden te verstrekken aan 350 kinderen. Ook werd het Santa Rosita Centrum voor Kinderzorg overgenomen, dat zijn deuren had moeten sluiten wegens gebrek aan fondsen, en op 21 februari 1992 werden alleenstaande en verlaten moeders in dienst genomen, die werk zochten maar hun kinderen nergens konden onderbrengen.Er werden eveneens beroepsscholen ingericht die alfabetisering omvatten, een naaicursus, haartooi en een schoenmakerij, zodat ouders een vak kunnen leren en een inkomen verdienen om hun gezin te onderhouden. Tegelijkertijd wordt hen de kans gegeven een nuttige functie te vervullen binnen de maatschappij en zichzelf daardoor beter te voelen.

Het Project Niño Feliz heeft een raad van bestuur en wordt geadviseerd door een groep accountants die belast zijn met de coördinatie van financiële aangiften en de overeenkomstige evaluaties, onder toezicht van het bestuur van de Stichting.